امروزه هویت بخشی محلهاي به عنوان مقدمه موضوع تقسیمات کالبدي شهر و چگونگی ابعاد و سلسله‌مراتب آن امروزه به ضرورتی عمده در مباحث برنامهریزي شهري تبدیل شده است. از طرفی مفهوم محله در برنامهریزي و طراحی شهري از آن روي جایگاهی ویژه مییابد که با هویتبخشی به آن می‌توان حس تعلق به مکان و به نوعی حس جا و هویت شهروندان را تقویت نمود.به طور کلی یک مکان جغرافیایی علاوه بر بعد مادي، از بعد غیرمادي نیز برخوردار بوده و احساساتی در ساکنان خود ایجاد میکند. به واسطه این احساسات، نوعی تعلق به مکان در افراد ایجاد شده که منجر به شکل‌گیری هویت مکانی میشود که همگام با برنامه ریزي پست‌مدرن عمدتاً در سطح محله هاي شهري مطرح است. و در این زمینه جغرافیا با یک نگرش کل نگر و نظاممند، بازیابی و حفظ هویت را از طریق توجه به مجموعهاي از واقعیات مکانی- فضایی جستجو میکند. در واقع از این دیدگاه هویت، زمانی وجه واقعی به خود میگیرد که تمامی عناصر کالبدي در ارتباط با هم یک فضاي کارکردي خاص بیافرینند که از برهم‌کنش این مجموعه هویت در فضا شکل میگیرد.
