طرح جامع مدیریت یکپارچه مناطق ساحلی

 

مدیریت یکپارچه مناطق ساحلی، فرآیندی خاص با اهداف پویا و پیچیده برای برنامه ریزی است که بر محل برخورد خشکی و دریا تمرکز دارد و به برخی مفاهیم ثابت و متغیر، حفاظت از محیط زیست، اهداف اقتصادی و اجتماعی و روش های مدیریت مشارکتی برای حل مسائل و مشکلات تأکید نموده و از مبانی علمی قوی در این فرایند استفاده می‌نماید. در بلند مدت هدف مدیریت یکپارچه مناطق ساحلی، ایجاد توازن میان منافع حاصل از توسعه اقتصادی و استفاده انسان از سواحل، حفاظت، نگهداری و بازسازی سواحل، به حداقل رسانیدن خسارات جانی و مالی در سواحل و منافع مترتب بر دسترسی و بهره گیری همگانی از سواحل است.

اهداف اصلي مديريت منطقه ساحلي را مي توان يه شرح زير برشمرد:

•  دستيابي به توسعه پايدار در استفاده هاي چندگانه از مناطق ساحلي؛

•  حفظ فرايندهاي حياتي اکولوژيک، سيستم هاي حمايت کننده از حيات و تنوع زيستي در مناطق ساحلي؛

•  کاهش آسيب پذيري مناطق ساحلي و ساکنان آنها نسبت به خطرات طبيعي و مصنوعي؛

•  تحليل و پرداختن به نشانه هاي توسعه، استفاده هاي متناقض و روابط داخلي بين فرايندهاي فيزيکي و
فعاليت هاي انساني در مناطق ساحلي؛

•  و سرانجام تشويق پيوند و هماهنگي بين بخش ها و فعاليت هاي ساحلي.

مرحله دوم مطالعات طرح مديريت يكپارچه مناطق ساحلي از سال 1384 آغاز و در سال 1387 خاتمه يافت. ماحصل این مرحله از مطالعات دستاوردهای موضوعی 9 گانه طرح، شامل محورهای زیر بود:

• تعيين محدوده و مرزبندي مناطق ساحلي کشور؛
• بررسي جايگاه سياسي و امنيتي سواحل کشور؛
• تدوين برنامه مديريت نوار ساحلي کشور؛
• تهيه برنامه مديريت زيست محيطي سواحل کشور؛
• مطالعات حقوق و قوانین مديريت يکپارچه مناطق ساحلي کشور؛
• تهيه طرح کاربري مطلوب اراضي مناطق ساحلي کشور؛
• طراحي ساختار و سازمان اجرايي طرح ICZM در کشور؛
• ايجاد و مديريت پايگاه اطلاعات جغرافيايي مديريت سواحل کشور؛
• تدوين برنامه نظارت و ارزيابي اجراي ICZM در کشور.

آخرين مرحله مطالعات طرح مديريت يکپارچه مناطق ساحلی کشور که از زمستان سال 1387 آغاز و تا اوايل تابستان سال 1388 به طول انجاميد، در برگيرنده سنتز مطالعات و تلفيق يافته های مراحل گذشته بود.