پرسشنامه اولویتهای نیازهای عابر پیاده در پیاده مداری
شهرها در گذشته از قابلیت پیاده مداری بالایی برخوردار بوده و پیاده روی به عنوان اصلی ترین الگوی جابجایی مردم در داخل کانون های زیستی به دلیل کم هزینه بودن یا در دسترس بودن آسان برای کلیه اقشار جامعه به شمار می رفت که به دنبال انقلاب صنعتی و سلطه اتومبیل در شهرها موضوع عابر پیاده به فراموشی سپرده شد. به دنبال آلودگی هوا، سیاست کاهش استفاده از وسایل نقلیه شخصی و کاهش سوخت فسیلی، رویکرد برنامه ریزی شهری در چند دهه اخیر در جهت احیاء مقوله امکان افزایش قابلیت پیاده مداری در شهرها شکل گرفت. یکی از سیاستهای دستیابی به توسعه پایدار شهری، پیاده مداری می باشد. هر کاربر یا عابر پیاده ای که از یک مسیر پیاده استفاده می نماید، دارای نیازهایی می باشد. هر چقدر بستر پیاده راه نیازهای عابران پیاده را بیشتر پاسخ دهد، استفاده از مسیر پیاده راه بیشتر و سیاست پیاده مداری موفقتر عمل خواهد کرد. در این بخش پرسشنامه " ارزیابی اولویتهای نیازهای عابر پیاده در پیاده مداری" ارائه می گردد. در این پرسشنامه نیازمندی های عابران پیاده یا کاربران جهت تحقق امر پیاده مداری مورد سنجش قرار می گیرد.
